ما در مورد پیامبر* صفونیا چیز زیادی نمی دانیم. بسیاری از مردم فکر می کنند که او در زمان پادشاه یوشیا زندگی می کرد. او پادشاه خوبی بود. [1] او تغییرات زیادی در یهودا ایجاد کرد. او مردم را از راه های شیطانی خود فرا خواند. او به آنها گفت که دوباره خدا را بندگی کنید. بنابراین چیزهایی که صفونیا گفت به پادشاه کمک کرد تا مردم را به خدا بازگرداند.

​

او کتاب خود را با صحبت در مورد روز خداوند آغاز کرد. عبدیه کتاب خود را به این ترتیب پایان داد. او گفت که این روز «روزی» خواهد بود که خداوند قضاوت می‌کند* "همه کسانی که در زمین زندگی می کنند". [2] او مانند سایر پیامبران* در زمان خودش با مردم صحبت می کرد. اما پیام او درباره یک روز آینده نیز صحبت می کرد. او گفت که اسرائیل* و اورشلیم هم اکنون زیر غضب خدا ایستاده اند. [3] اما در تدبیر خداوند امید* و آینده برای همه فرزندان ابراهیم وجود داشت. [4]

​

اکنون خداوند همه کسانی را که از او روی گردان شده اند مجازات خواهد کرد. صفونیا گفت که خدا کل زمین را قضاوت خواهد کرد. حتی پرندگان و ماهی ها هم رنج می برند. خدا هر چیزی را که ساخته بود قضاوت می کرد. او همه این موجودات زنده از جمله مردم را از بین می برد. [5] خدا حتی زمین را هم قضاوت خواهد کرد. [6] یهودا زیر خشم خدا ایستاد، زیرا از او روی گردان شده بودند. خدا آنها را به صورت خود آفرید، اما او را پرستش نکردند. او را تکریم نکردند. به دنبال خدایی که ساخته بودند رفتند. [7]

​

صفونیا بیشتر کتاب را برای هشدار دادن به مردم در مورد «روز خداوند*». اما او با فراخوانی به مردمی که هنوز از او پیروی می کردند تا خداوند را تعقیب کنند، پایان داد. اگر این کار را می کردند، از غضب* آینده به خدا پناه می بردند. [8] کسانی را که هنوز به حرف خدا گوش می‌دادند فراخواند، 'عادل*'. صالحان کسانی هستند که در آن روزهای سختی بر خدا توکل می کنند. آنها منتظر بودند تا "زمان تعیین شده" [9] آیند. آنها کسانی بودند که درست عمل کردند و متواضع بودند. [10] خدا خشم خود را نشان خواهد داد*. اما قول هایی که داده بود را فراموش نمی کرد.

​

صفونیا سپس شروع به صحبت در مورد ملل کرد. خدا قوم خودش را قضاوت می کرد و همه مردم را هم قضاوت می کرد. او به ملت هایی که نسبت به اسرائیل ظالم بودند هشدار داد. او آنها را از روزی که خدا خشم خود را نشان خواهد داد هشدار داد. او فلسطیه، موآب و عمون را نام برد. کوش و آشور. پیامبر* سپس رو به اورشلیم کرد، «کسی که به خداوند اعتماد ندارد.» قوم خدا از سایر ملل درس نگرفته بودند. پس خداوند آنها را نیز مجازات خواهد کرد. خدا یک خدای عادل بود. او در میان آنها زندگی می کرد. آنها باید به خدا وفادار بودند. اما چون نبودند، یهودا هم مانند سایر ملل خشم او را احساس می‌کرد. [11]

​

چرا خدا این قضاوت را می کند*؟ خداوند می خواست ملت ها را از شر پاک کند تا «تا همه نام خداوند را بخوانند*». [12] در آن روز همه کسانی که مغرور بودند از بین می رفتند. تنها کسانی که فروتن بودند در کنار بنی اسرائیل باقی می‌ماندند*. [13] الان خدا آنها را مجازات می کرد. اما یک روز، او آنها را نجات داد.

​

سالها پس از این، یهودا به تبعید * رفت. اما خدا یهودا را به اورشلیم بازگرداند. خدا قومش را به خانه می آورد. او آنها را از بابل بیرون می آورد. او آنها را به سرزمین خود بازگرداند. اما سخنان او روز دیگری را نیز توصیف می کرد. روزی بود که در آینده ای دور اتفاق می افتاد. این روزی بود که مسیح خدا بر کل زمین حکومت خواهد کرد. همان روزی بود که یوئل نبی در کتاب خود درباره آن صحبت کرد. پس از مدتی داوری*، خدا قوم خود را به خانه می آورد. او همه چیز را کاملاً درست می کرد.

 

[1] دوم پادشاهان 22:1

[2] صفونیا 1:18

[3] صفونیا 1:10-12

[4] ببینید پیدایش 12: 2-3

[5] صفونیا 1: 2-3

[6] صفونیا 1: 4-13

[7] صفونیا 1:5، 9b

[8] صفونیا 2:3

[9] ببینید دانیال 12:4; حبقوق 2:3

[10] صفونیا 2:3 ب

[11] صفونیا 3: 5 ب-7

[12] صفونیا 3:9

[13] صفونیا 3: 12-13